Kiedy premier Izraela, Benjamin Netanyahu stanął na mównicy przed Zgromadzeniem Ogólnym ONZ 26 września, dziesiątki delegatów opuściło swoje stanowiska w ramach protestu, pozostawiając po sobie rzędy pustych krzeseł. To wyjście nie było jedynie symbolicznym aktem sprzeciwu. Stanowiło punkt zwrotny, gdyż wielu z tych delegatów zebrało się w tym samym czasie by uczestniczyć w największym dotąd spotkaniu Grupy Haskiej.

Nawet przy opustoszałej widowni słowa Netanyahu pobrzmiewały prowokacyjnie. Wydrwił uznanie państwowości Palestyny jako “plamę wstydu” i poprzysiągł, że “dokończy dzieła” w Gazie – w kampanii, którą Komisja Śledcza ONZ ledwie tydzień wcześniej zakwalifikowała jako ludobójstwo. Izraelskie media doniosły, że w akcie charakterystycznego dla reżimu sadystycznego okrucieństwa wymierzonego w Palestyńczyków, przemowa Netanyahu została transmitowana w całej Strefie Gazy – bezpośrednio przez zhakowane telefony jej głodujących mieszkańców.

W tym samym czasie narasta jednak istotny sprzeciw wobec ludobójstwa. Podczas gdy Netanyahu wygłaszał swoją nienawistną mowę, Grupa Haska zebrała ministrów spraw zagranicznych i wysłanników z 35 krajów na spotkanie na najwyższym szczeblu, w celu skoordynowania prawnych, ekonomicznych oraz dyplomatycznych działań przeciwko Izraelowi.

Według współprzewodniczących grupy, reprezentanci państw zaprezentowali konkretne propozycje skonsolidowania rosnącej fali krajowych reakcji politycznych w “skoordynowaną strategię globalną”. “Taka koordynacja wzmocni globalną reakcję na trwające zbrodnie Izraela, wyznaczając wzór dla wszystkich państw, aby bezzwłocznie zrealizowały swoje prawne zobowiązania oraz tworzy skuteczne mechanizmy pociągania do odpowiedzialności na szczeblu krajowym, regionalnym i międzynarodowym”.

Proponowane środki obejmują: wstrzymanie eksportu towarów wojskowych i podwójnego zastosowania; odmowę przyjmowania w portach dostaw izraelskiej broni; uniemożliwianie statkom pod państwowymi banderami transportu broni do Izraela; rewizję i zerwanie kontraktów publicznych z izraelskimi firmami; dążenie do wymierzenia sprawiedliwości w oparciu o zasadę jurysdykcji uniwersalnej; wstrzymanie zamówień wojskowych; wycofanie instytucji publicznych z inwestycji we współodpowiedzialnych firmach oraz nałożenie embarga na dostawy energii.

W swoich oświadczeniach końcowych ministrowie spraw zagranicznych - Rosa Villavicencio z Kolumbii  oraz Ronald Lamola z RPA nie pozostawiają cienia wątpliwości: “Przed każdym rządem stoi jasny wybór: współudział lub przestrzeganie [prawa międzynarodowego]. Historia rozliczy nas nie ze słów, lecz działań które podjęliśmy”.

Po spotkaniu Grupy Haskiej odbyło się publiczne zgromadzenie w New York Society for Ethical Culture, gdzie przed tłumną publicznością wypowiadały się Rula Jebreal, Noura Erakat, Nayda Tannous oraz prezydent Kolumbii Gustavo Petro.

"Kolumbia narzuciła przeciwko Izraelowi embargo energetyczne, wstrzymano eksport węgla,” mówiła Tannous reprezentująca Palestinian Youth Movement – organizację członkowską PI. "To pokazuje, że możemy sprzeciwiać się ludobójstwu nie tylko wygłaszając mowy na zebraniach ONZ, ale także poprzez realne działania.”

Prezydent Petro powiedział jasno: “Gdy spadają bomby, uznanie państwowości jest bezużyteczne.” “Jeśli Gaza upadnie, to wraz z nią upadnie ludzkość” – ostrzegał, powtarzając przekaz solidarności z Globalną Flotyllą Sumud, obecnie żeglującą w kierunku Gazy z ratującą życie pomocą humanitarną na pokładach.

Flotylla i Grupa Haska wspólnie reprezentują rosnący i skoncentrowany nacisk państw i ruchów oddolnych by odciąć od materialnych zasobów izraelską maszynę wojenną.

Podczas gdy Netanyahu opuszczał Zgromadzenie w cieniu dyplomatycznej porażki, Grupa Haska wyszła z niego z czymś wartościowym: zarysem nowej globalnej inicjatywy mającej na celu ocalenie instytucji międzynarodowych i prawa międzynarodowego przed tymi, którzy chcieliby ten porządek rozmontować na dobre.

Co nowego w Ruchu

Abahlali baseMjondolo świętuje 20 urodziny

W ostatni weekend Abahlali baseMjondolo (AbM) – ruch społeczny mieszkańców osiedli nieformalnych oraz organizacja członkowska Progressive International – rozpoczęło tydzień obchodzin 20 rocznicy swojego działania. AbM organizuje serię wydarzeń wokół rocznicy obejmującą wiec masowy w Durbanie w sobotę 4 października. Obejrzyj jak chór AbM śpiewa Międzynarodówkę podczas kolacji dla członków i sympatyków ruchu. Progressive International współpracuje z AbM w celu przestudiowania teorii i strategii będących fundamentem ruchu – w kolejnych biuletynach można spodziewać się nowych doniesień podsumowujących badania.

Flotylla na ostatniej prostej

Globalna Flotylla Sumud wypłynęła z Cypru na ostatni etap swojej podróży do Gazy. Licząca ponad 40 statków oraz 500 uczestników flotylla stanowi największy w historii oddolny ruch pomocy humanitarnej dla Gazy. Podróż nie obyła się bez przeszkód. W ostatnich tygodniach ataki dronowe uszkodziły statki zacumowane w Tunezji, a trzy z nich uległy później “katastrofalnej awarii silnika” – był to najprawdopodobniej sabotaż. Zbliżajac się do Gazy, Flotylla zagrożona jest przechwyceniem przez Siły Okupacyjne Izraela. Będziemy na bieżąco informować o rozwoju sytuacji gdy tylko otrzymamy nowe informacje.

Ludowy opór na Filipinach przeciwko korupcji

21 września 2025 roku około 100 tys. protestujących zebrało się w Parku Luneta w Manili, by następnie przemarszować w kierunku mostu Mendiola – miejsca historycznych walk przed pałacem prezydenckim – aby demonstrować przeciwko systemowej korupcji wspieranego przez Stany Zjednoczone reżimu prezydenta Marcosa Jr. Protest odbył się częściowo w reakcji na aferę, w której zniknęła znaczna część z 1.2 biliona peso przeznaczonych na ochronę przeciwpowodziową. “To nie jest zwykła afera – to objaw zepsucia systemu”, mówi Sarah Jane Raymundo, wykładowczyni People’s Academy i członkini krajowego kierownictwa BAYAN, jednego z ruchów na czele oporu. “To co widzimy teraz przy projektach przecipowodziowych, to wiecznie ta sama historia. Ludzie mają prawo być wściekli” – mówi.

Artysta tygodnia

Ashraf Sahweil to malarz z obozu dla uchodźców Shati w Gazie. Jest dyrektorem Centrum Kultury i Sztuki oraz dziennikarzem skupiającym się na kulturze i sztuce. Sahweil żyje i pracuje w Gazie.